بلوغ

افسوس...

كه جوجه های طلایی آرزو

یك روزبا بلوغ

در زیر دست و پای زمان ها

گم شدند

آن روزها

حجم صدای من بم و

من هم شكسته تر

ازاتفاق نو

دستم به تیغ خورد و كمی صورتم برید

آن روز بود كه من

انگار از مسیر آرزوهای كودكی ام

منحرف شدم

آن روز با بلوغ

درغسل ناشناختگی ها ی زندگی

در حسرت جوجه های طلایی آرزو

جوان شدم

گوسفندان زندگی می کنند از ترانه های من کنجشکان می رقصند ؟؟

بل بلان با هنر ند صدای ترانه های من را گرگ ها دوست ندارند ؟؟

روباه ها دوست ندارند.. زالوان دوست ندارند //؟؟

در ترانه هایم ترانه ایست که عشق به محال می زندو در ؟؟

ترانه های ترانه ایست داشتن به خیال و نداشتن غم دارد ؟؟

غمش همچو ترانه ایست که خاطره ایست ؟

که فال عشقش حیسش به ۱۰ است ؟؟

و دهش بی حیشت ۱ ایست ؟؟

خاطره ای ایست از یاری که رفته است با یاری ؟؟

تا ترانه گوید در دیاری .. که نه گرگها از ترانه ای او بترس نه ..

گنجشک هایش بی ترانه می میرند ؟؟

در ترانه هایم خرچنگی است که اگر ترانه ام بی ترانه باشد ؟؟

بر خیالم سنگ می زند وبر شعرم خطی می کشد ؟؟

قافیه اش را چنک زند دوست دار شما منصور ؟؟؟؟

                                                       میخوامکه بری تو از کنارم 

   ازت زیاد خاطره دارم                           میخوام اسم تو من نفس بذارم 

  ازتو بگم در سایه سارم                       هر جابری من دوستت میدارم  

   از عاشقای این دیارم                               به یاد شبای زیر بارون 

  که خیس میشد تمامسرا پامون               شبا همش من خواب تو را می بینم 

  بین هفت تا آسمون رو زمینم                   میدونی طاقت جدایی روندارم  

                                     با تو مثل صد تا بهارم

همیشه دلیل شادی کسی باش نه قسمتی از شادی او، و همیشه قسمتی از غم های کسی باش نه دلیل او ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

که ما خودمون نمی دونیم به خیال خود خودمون را سر گرم کردیم نه خودمون را باختیم

دیوانه ام دیوانه ...... در شهر خود بیگانه

شاید برم میخانه ......  بشم مست  مستانه

در عالم مستیم ..... شاید بشم پروانه

پرواز کنم در خیال ......  در محضر بی خیال

عشقی وجودم را ...... دیوانگی پر کرده

چرا باید بمانم در عاشقی تنها...... شاید همان  پروانه دور شمت می کرده

دیوانگی همانه .... مثل پروانه واره

جان خود را ندانه .... پای شمش سوزانه

منصور هم بی خیاله ..... همیشه دیوانه واره

خیال خود همینه ...... همیشه چشم انتظاره

دست کودک گرفتن ............. از فدا کاری های مادرم

ادب به سخن گفتن ................از رشته های مادرم

ساختن بام و خانه ای ..........  از کوشش  زحمت مادرم

فاتهی زندگی شدن ...............راه نشان دادن مادرم

خصلت و صادق بودنم ......... از فدا کاری های مادرم

دور کعبه ای خدا گشتنم ........ از خدا شناسی مادم .

گفتن از کی اموختی رزم .....   گفتم از شیر زن بودن مادرم

گفتن چرا سر افرازی منصور ... گفتم از پاک دامن بودن مادرم  

گفتن چرا غمناکی ....... گفتم از بی بفای یارم

گفتن  یار عشق است ..... گفتم عشق است ؟؟؟؟

گفتم سوال است ...... گفتم بلی هست

گفتن چرا . چرا . چرا ......   گفتم درد دل است

آری درد دل است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آی هازارات کیمه دیم دردیمی . اوز اویمده بیر مهمانه دوندریم

ای خلق الله  به کی بگم دردم را . در خانه خودم مثل مهمان نگهدارم

آلو ده چیلیک چوخ چتیندی جوانه . آه چکمکدن باقریم قانه دوندریم

آوده شدن خیلی سخته به یک جوان . با کشیدن آه دلم را به خون آغشنه بکنم

سحردن تزدن اولرینن چیخاندا . چیران کیمی دونوب کوزو یاشلی باخاندا باخاندا

صبح زود از خانه بیرون آمدنی . مثل آهو  با چشم گریان نگاه کردنی

دلیب اورکیمی شاله دوندریب

قلبم را سوراخ کرده دلم را ارزرده کرده ؟

منصور دیر بو ایشه تابیلماز آچار .عالمده مشگلی اسکیناز آچار

منصور میگه برای این کار کلیدی نیست . در دنیا بغیر از پول چیزی مشگل گشا نیست

اودا منده یوخدو قالمشام ناچار . فلک آلیب الیمدن قوما دوندریب

آن هم در من نیست ماندم ناچارا" . فلک گرفته از دستم به خاک تبدیل کرده

دنیز لر آتی منی ناقالار اوتومنی . بیر پاکین بیر ناپاکین ناله سی تودو منی

دریا ها انداخت منو نهگ ها  قورت داد منو . یه پاک یه ناپاک  نالش گرفت منو

عزیزیم گوزل آلما بشقابا دوزول آلما . اصیل آل چیرکین اولسون بی اصیل کوزل آلما

عزیم خوشگل نگیر تو بشقاب قشنگ نگیر ..  اصل نصب دار بگیر بی اصل و نصب دار نگیر

دنیز منده باغ منده سینم باقال دکانی هر نه دسین وار منده

دریا در من  باغ درمن ..  سینم خرازی هر چه به خواهی هست در من

آی یولداش تاپشیر یازماسین داشیمی ..  غم آغاردیب کبریکیمی قاشمی

ای دوست بگو سنگ قبرم را نه نویسند ؟؟  غم و قصه سفید کرده موهامو

من اولنن صورا یار یولماسین باشیبنی ؟؟  یولماقینان یولماماقی یاقشیدی

بعد از مرگ من عشق من موهاشو نکنه ؟؟ اگه نگنه بهتر از کندن

سوسوز قویویا سو توکمکدن سولماز <<<  اولماماقی اولماقینان یاقشیدی

چاهی که آب نداره با آب ریختن چاه نمیشه ؟؟ نداشتن آب بهتره از داشتن

کاش می شد در بسیط چشمهایت جا شوم

آبی من !مثل تو آبی تر از دریا شوم
گم شدم چون قطره ای در بیکرانت خوب من!

گم شدم چون قطره ای در بیکرانت خوب من!

بخوان چکاوکم بخوان همیشه از تهی دل بخوان

سلام !
دوستم !
(کودک که بودم به روی زانوان گرم و پر مهر مادرم ، خویشتن را پهن می کردم تا مادرم با صدای زیبا و گیرایش برایم قصّه بگوید ! خیلی سمج بودم برای قصّه شنیدن ! حتّی اگر مادر را نمی یافتم ... هر کسی که دستم به او می رسید و می دانستم که قصّه ای شنیدنی در سینه دارد ، می یافتم و از او میخواستم برایم بگوید آن شنیدنی زیبا را !!! از پدر بزرگ ، مادر بزرگ و خاله ی مرحومم گرفته تا سایر خاله ها و دایی هایم ! ولی باور کنید هیچکدام به زیبایی مادر م غصّه ی دل را بیرون نمی ریختند و قصّه وار به من تقدیم نمی کردند و بیشترین لذّت قصّه شنیدن را از مادر می گرفتم ! یادم می آید این سروده ی بالا را ، که از قوشماجاهای زیبای آذربایجانی است و البتّه ریشه ی غنی عرفانی دارد که اگر روزی عمری و مجالی بود تقدیمتان خواهم کرد ، مادر برایم بارها می خواند و هر بار با اشتیاقی که در اولّین شنیدن داستان در آدمی وجود دارد ، به آن گوش فرا می دادم و لذّت میبردم ! حال یکبار دیگر میخواهم آنرا بشنوم ! منتها اینبار من برای مادرم بخوانمش ! میدانم که خوب گوش میدهد و از اینکه فرزندش درس آموخته را خوب پس میدهد ّ لذّت میبرد ! آخ کودکی کجایی که خیلی هوست را کرده ام !) ازیه دوست خوب آذربایجانی

 حسن به ییــــــن نه یـی وار ؟!!!
یــــــازی یــــازان اوغلــــو وار
ایپــــــــک تیکــــن قیــزی وار

(حسن بیگ چه دارد ؟!!! پسری دارد که سرنوشت رقم می زند و دختری دارد که ابریشم دوزی می کند !)

حسن به ییــــن گـــــؤی آتی
او دره ده کیشنــــــــه ییـــــر

(اسب کبود حسن بیگ ، در آن درّه شیهه میکشد !)

باجیــــسی کیلیــــم توخویور
ایچینـــــــده بولبـــول اوخویور

(خواهرش گلیم می بافد و در درون گلیمش ، بلبل آواز می خواند !!!)

              کی بود که به نگاه تو دلش رو عاشقونه باخت

                            کی بود که با نگاه تو

                         خواب و خیال عشق و دید

                کی بود که واسه تو از همه دنیا دل برید

                          نگو کی بود کجایی بود

                          اون که برات دیوونه بود

             رو خط به خط زندگیش از عشق تو نشونه بود

                      من بودم اون که دلش رو ساده

                              به پای تو گذاشت

             اون که واسش بودن تو به غیر غم چیزی نداشت

                 من بودم اون که دل اخر عشق تو رو خوند

             اون که به جای عاشقی حسرتشو به دل نشوند

                  حسرت دوست داشتن تو همیشگی بود

    چشمانم تو را می خواهند تا به ان ها

                     راه و رسم گریه کردن را بیاموزی

                     لبانم صدایت می زنند تا به ان ها

                           بگویی چگونه بخندند

                      دستهایم به سویت دراز است

                   که انها را به سوی شهر عشق ببری

                اما نمی دانم چرا پاهایم با تو همراه نیست

                    که بخواهی به خاکسترم بنشانی؟

مبارک ایشالله سالی خوبی داشته باشید

سال پر بار پر برکت با تن سالم

خنده همیشه در لبانتان

خسته تر از خسته نفس می زنم

دوستان باز هم عید را بر همه دوستان گل

تبریک می گویم